Ο βρυγμός

Ο βρυγμός ή το σφίξιμο  των δοντιών είναι μια παραλειτουργία  του στοματογναθικού  συστήματος κατά την οποία ο ασθενής , δαγκώνει ή τρίζει με δύναμη τα δόντια του, κυρίως τη νύχτα κατά την διάρκεια του ύπνου, χωρίς να υπάρχει , φαινομενικά τουλάχιστον , κάποιος ουσιαστικός  λόγος . 

Όμως ερευνώντας βαθύτερα θα διαπιστώσουμε ότι    αιτία αυτής της διαταραχής μπορεί να είναι το άγχος ,η συναισθηματική φόρτιση, το stress της καθημερινότητας , το αυχενικό σύνδρομο , μια ψύξη στη περιοχή του αυχένα και της πλάτης κλπ.  Βρυγμό  μπορεί να παρουσιάσει ο ασθενής και κατά τη διάρκεια της ημέρας , όμως ο νυχτερινός βρυγμός είναι μια ύπουλη χρόνια πάθηση που μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα στα δόντια του και όχι μόνο. Τα δόντια σταδιακά χάνουν μέρος της οδοντικής ουσίας τους, ενώ υπάρχουν και προχωρημένες καταστάσεις που εκεί μπορεί να έχουν χάσει σχεδόν όλο το ύψος τους, με αποτέλεσμα η αποκατάσταση τους να επιβάλλει ενδοδοντικές   θεραπείες  όπως και προσθετικές εργασίες (θήκες).  Επίσης, λόγω των  δυνάμεων που ασκούνται στα δόντια έχουμε  σαν  αποτέλεσμα μικρά κομματάκια οδοντικής ουσίας να αποσπώνται συνεχώς από τον αυχένα των δοντιών. Έτσι με τον καιρό δημιουργούνται "εγκοπές"  που αποδυναμώνουν  τα δόντια και προκαλούν  ευαισθησίες, ανάλογες  αυτών που δημιουργούνται στην αδαμαντίνη από λανθασμένη χρήση σκληρής  οδοντόβουρτσας  ή από υπερβολικό βούρτσισμα.
Η δημιουργία αυτού του είδους αποτριβής μπορεί να συνοδεύεται από εμφάνιση ευαισθησίας κυρίως στα θερμικά  ερεθίσματα.

Στις περιπτώσεις   αυτές  αν υπάρχει αισθητικό πρόβλημα ή αν έχει φθαρεί μεγάλο μέρος του δοντιού, μπορούμε να τις  αποκαταστήσουμε με εμφράξεις  λευκού χρώματος. Σε πολύ προχωρημένες περιπτώσεις είναι αναγκαία η κάλυψη του δοντιού με στεφάνες (θήκες).

Πέρα από τα δόντια, ο βρυγμός προκαλεί γενικότερα πρόβλημα στο στοματογναθικό σύστημα. Η κροταφογναθική άρθρωση επιβαρύνεται, οι μύες του προσώπου καταπονούνται , με αποτέλεσμα να εκδηλώνεται  πολλές φορές πονοκέφαλος , πόνος στο πρόσωπο, θόρυβος  στις  αρθρώσεις των γνάθων  και αδυναμία διάνοιξης του στόματος.
Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις που , αν οι περιοδοντικοί ιστοί είναι παθολογικοί ,οι  δυνάμεις που αναπτύσσονται κατά τον βρυγμό να εκτονώνονται στο περιοδόντιο αντί να φορτίζουν τα δόντια και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την κινητικότητα αρχικά των δοντιών και την σταδιακή  απώλεια τους, κάτι πολύ δυσάρεστο για τον ασθενή.

Έλεγχος  των δυνάμεων  που ασκούνται στα δόντια  μπορεί να υπάρξει με την κατασκευή ειδικού νάρθηκα, τον οποίο φοράει ο ασθενής κυρίως κατά τη διάρκεια της νύχτας,   ο οποίος  λέγετε και νάρθηκας νύχτας , και εμποδίζει τα δόντια να έρθουν σε επαφή μεταξύ τους κατά τη διάρκεια του ύπνου. Έτσι προστατεύονται τα δόντια, αλλά και χαλαρώνουν και οι μυς του προσώπου προσφέροντας ξεκούραση στον ασθενή και απαλλαγή πολλές φορές και από τους πονοκεφάλους.
Άλλη θεραπεία για το βρυγμό με την συμβατική ιατρική πλην του νάρθηκα   δεν υπάρχει.

Αντίθετα  η κλασσική ομοιοπαθητική οδοντιατρική  μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικότερα αυτούς τους χρόνιους ασθενείς. Η ομοιοπαθητική φαρμακολογία διαθέτει πάνω από 84 ομοιοπαθητικά φάρμακα που μετά από proving (αποδείξεις )παρουσίασαν αυτό το σύμπτωμα , δηλαδή τον βρυγμό  και επομένως και μπορούν να το θεραπεύσουν. Αυτό επίσης σημαίνει πως  για τουλάχιστον 84 διαφορετικούς λόγους μπορεί να εμφανισθεί στον ασθενή το παραπάνω σύμπτωμα . Έτσι ο ομοιοπαθητικός οδοντίατρος , εκτός από τον ειδικό νάρθηκα  έχει στο θεραπευτικό του οπλοστάσιο και τα  ομοιοπαθητικά φάρμακα που με ένα εξ αυτών θα μπορέσει να βοηθήσει αποτελεσματικότερα τον ασθενή του.

Νάρθηκας νύκτας